Terug uit de mythologische wereld in Meerstad, wat is het wennen!
Ik neem je mee in wat er de laatste dagen gebeurde van een kapote klarinet, een geweldig feestje tot een kerkdienst en plotseling weer het ‘normale’ leven in Utrecht.
Een iets eerdere blog
Gewoonlijk ben ik van plan om mijn blog wekelijks op de vrijdag te schrijven maar de afgelopen dagen is er al zoveel gebeurd wat ik met je wil delen dat ik hem alvast maak!
De concerten van Gronieken kwamen ten einde en iedereen vertrok weer naar hun thuisbasis en wat zondag nog het decor was veranderde op maandag weer langzaam in een zandvlakte alsof er niks had plaatsgevonden. Echt een absurd dat er al heel binnenkort gebouwd gaat worden op die plek en het echt niet meer te herkennen is als de speellocatie.
Zaterdag: Een kapotte klarinet en groot feest
Mijn zaterdag begon even rustig want er stond nog een lange dag voor de boeg. Even wat yoga en een toertje breien met een lekker kopje thee. Daarna was het tijd om richting de locatie te gaan en ik had er echt zin in maar de goden dachten daar blijkbaar anders over! Een uur voor het concert pak ik mijn basklarinet en voel ik met het inspelen plots iets op mijn hand vallen. Ik kijk en het blijkt een polster! Het hele productieteam ging in volle actie op zoek naar secondelijm. Een kwartier voor aanval was de bas weer gemaakt maar het was wel even ploeteren tijdens de voorstelling want ik merkte aan alles dat het instrument toch wel even van slag was. Ook was het die dag extreem koud waardoor zowel ik als het instrument nog een extra uitdaging hadden.
Daarom was het feestje na afloop extreem welkom. Het was een bonteavond ter afsluiting van deze periode en meerder acts waren bedacht, waaronder de medley van alle jaren Zummerbühne tot nu toe. En naast deze acts werd er ook heerlijk gedanst en meegeschreeuwd met bekende nummers.
Zondag: Een dubbel optreden en heel veel regen
Op zondag was het lekker vroeg dag na het feestje van de avond ervoor haha. Met kleine oogjes was ik toch best zenuwachtig of de basklarinet het weer zou doen na de laatste check gisteren nacht want er stonden die dag nog 2 concerten op de planning: een concert met Clarimba en de allerlaatste Gronieken!
Met Clarimba mochten we de muziek verzorgen tijdens de kerkdienst in de Immanuelkerk te Groningen. Bij aankomst was er een warm welkomst en zag ik weer oude gezichten want alweer 3 jaar geleden stelde zij de kerk open voor mijn protestconcert ‘Het is Tijd!’. Ik vond het heel fijn om weer terug te zijn en hoe enthousiast de mensen onze muziek ontvangde.
En toen was het even uitpuffen, alvast wat inpakken in het huis in Meerstad en toen samen met Myrthe voor de allerlaatste keer op weg naar de speellocatie. Toen kwam wel het besef dat na 1,5 maand zo intensief samenwerken met een groep mensen (die ik totaal niet kende) ons allemaal erg dicht bij elkaar had gebracht en het toch wel emotioneel was om weer allemaal ons eigen weg te gaan.
Dit gevoel was bij velen van de partij en je voelde het ook terug in de voorstelling. Iedereen gaf nog net even dat extra beetje gas waardoor alles prachtig in elkaar paste. En de tweede helft lieten de weergoden ook nog van zich horen want vanaf dat de pauze afgelopen was begon het te goed door te regen, maar dat had ook zeker z’n charme! Ik had nooit gedacht dat ik in een mooi kostuum samen met een trombonist en saxofonist al spelend (de Schiertaki!) in de regen over een zandvlakte zou lopen en nergens liever had willen zijn!
Na afloop kletterde de regen nog goed door en was het dan toch echt tijd om afscheid van elkaar te nemen en langzaamaan allemaal weer ons eigen weg te gaan.
Maandag: Het terugkeren naar de normale beschaving 😉
Maandag was het dan ook voor mij tijd voor de terugreis naar Utrecht. In de heerlijke warme Zummerbühne hoodie kon ik het onstuimige weer zeker aan. Dus de spullen gingen in de auto, de katten werden gedag gezegd (wat ga ik die knuffelbeestjes missen!) en toen was het tijd om de sleutel in te leveren en aan de auto rit te beginnen.
Bij thuiskomst was het toch weer even wennen en merkte ik pas hoe moe ik was van de afgelopen maand. Maar ik voelde ook heel erg inspiratie voor nieuwe projecten en hoe fijn ik muziek maken vind. Juist de velen varianten muziek die er zijn zoals in kamermuziek, filmmuziek of muziektheater vind ik het zo afwisselend maken waardoor je telkens weer op een andere manier een verhaal kan vertellen.
Dinsdag: Vertrouwt raken op ‘mijn’ school
Gisteren had ik de derde les op de Jan de Bakkerschool in Woerden en ik merk dat het nu echt begint te voelen als ‘mijn’ school. Vorig jaar mocht ik al een aantalklassen lesgeven maar sinds dit seizoen geef ik de hele school muziekles. Het geeft me heel veel plezier in het werk dat ik de kinderen nu beter ken en zij mij. Ik merk dat ze precies door hebben hoe de les is opgebouwd en wat er van ze verwacht wordt. Ook met de juffen kan ik het goed vinden en voel ik dat muziek belangrijk wordt geacht in de ontwikkeling van de kinderen.
Ook op de Andersenschool begin ik dit seizoen als ‘de muziekdocent’ van de school en ga ik alle klassen lesgeven. Dus ik kijk nu al uit naar morgen want dan staan de eerste lessen gepland.
En op dit moment zit ik in de trein richting Uitgeest voor de eerste Hallo Muziek lessen en Hallo Wereld klarinet les van dit seizoen en daarna meteen door naar Leeuwarden voor mijn eerste repetitie voor het theaterproject Anders! van Embrace Nederland vanavond, ik ben heel erg benieuwd! In de volgende blog vertel ik er natuurlijk meer over 🙂
Ook ga ik vaker video’s opnemen van studeersessie, stukken en improvisaties. Heb je ideeën hiervoor, laat dan vooral een reactie achter!
Laat ook vooral weten wat je vindt van deze blogs! Volg mij ook vooral op Instagram en Facebook voor nog meer updates! Schroom vooral ook niet om een berichtje te sturen!
Muzikale groet vanuit de trein!